بیت الله الحرام پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله امیرالمومنینن علیه السلام حضرت فاطمه زهراسلام الله علیها امام حسن مجتبی علیه السلام امام حسین علیه السلام امام زین العابدین علیه السلام امام محمدباقرعلیه السلام امام جعفرصادق علیه السلام امام موسی کاظم علیه السلام امام رضا علیه السلام امام جوادعلیه السلام امام هادی علیه السلام امام حسن عسکری علیه السلام امام زمان علیه السلام حضرت معصومه سلام الله علیه حضرت عبدالعظیم حسنی علیه السلام حضرت احمدبن موسی علیهما السلام سایرامام زادگان

ورود

شناسه‌ی کاربری:

رمزعبور:

ورود خودکار



واژه رمز را فراموش کرده‌اید؟

عضو شوید

هشتم ذی الحجه مصادف با توطئه ترور امام حسین علیه السلام و دعوت عمومی حضرت مسلم بن عقیل علیه السلام در کوفه

تاریخ انتشار: : ۱۳۹۳/۹/۱ ۱۰:۵۲245 مرتبه خوانده شده
توطئه ترور امام حسین علیه السلام
در روز هشتم ذی الحجه سال 60 هجری قمری امام حسین علیه السلام در پی خودداری از بیعت با یزید ملعون، مکه را به قصد کوفه ترک کرد. ایشان چهار ماه قبل از این اتفاق از مدینه زادگاه و محل زندگی خود به همراه خاندانش به مکه آمده بود. در مدتی که آن حضرت در مکه بود، با استفاده از حضور تعداد زیادی از زایران خانه خدا در این شهر توانست عده ی زیادی از مسلمانان را نسبت به ظلم و ستم و فساد حکومت یزید، آگاه سازد.
اما به دلیل دعوت های مکرر مردم کوفه از امام، و هم چنین توطئه ترور ایشان در مکه توسط عاملان حکومت یزید، رهسپار کوفه شدند. ضمن آن که ترک مکه در هشتم ذی الحجه که ابتدای ایام حج است باعث جلب توجه بیشتر همگان، به مخالفت امام با حکومت ستم پیشه یزید گردید.(1)

دعوت عمومی حضرت مسلم بن عقیل علیه السلام در کوفه
در هشتم ذی الحجه سال 60 هجری قمری نماینده امام حسین علیه السلام، حضرت مسلم بن عقیل دعوت خویشتن را برای مردم کوفه آشکار کرد.(2) کوفیان در ابتدا استقبال بی نظیری از حضرت مسلم علیه السلام کردند و جملگی با او بیعت کردند. اما در اندک زمانی با تهدیدها و تطمیع های ابن زیاد ملعون، همه آن ها از پیرامون آن جناب متفرق شدند و ایشان را تنها و بی کس در کوچه های شهر رها کردند. تنها یک زن مومن آن بزرگ وار را به خانه خویش راه داد. ایشان شب نهم ذی الحجه را در خانه او سپری کردند.(3)

-----------------------------------

منابع:
1-وقایع الایام،ص122.
2-الارشاد،ج2،ص66. اعلام الوری،ج1،ص445.
3-وقایع الایام،ص121.
چاپ صفحه ارسال به دوستان